വികാരത്തിന്‍റെ പുറംചട്ടയ്ക്കുള്ളില്‍ നിന്നും പുറത്ത് വന്നു കൊണ്ട് ഒരിക്കല്‍ സ്ത്രീ-പുരുഷ ലൈഗിക അവയവങ്ങള്‍ ഒത്ത്ചേര്‍ന്നു.
ദൈവീകത തുല്ല്യമായ
ഒരവസ്ഥയ്ക്ക് വേണ്ടിയും,പവിത്രമായ സൃഷ്ടികര്‍മത്തിന് വേണ്ടിയും ഉദ്ദീപിപ്പിക്കപെടേണ്ട
തങ്ങള്‍ക്ക് പറ്റിയതെന്തെന്നുമവര്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു.തെറ്റ് കുറ്റങ്ങള്‍ ഇരുവരും ഏറ്റു
പറഞ്ഞു.
കാണുന്ന മരത്തിലെല്ലാം
ഓടി കയറുക എന്ന തന്‍റെ പ്രകൃതവും, “പരസ്ത്രീ ശയനം” പുരുഷനാവാമെങ്കില്‍ “പരപുരുഷ ശയനം”
തനിക്കും ആയിക്കൂടെ എന്ന തന്‍റെ പ്രകൃതവും!! ഈ മൂല്യച്യുതി എങ്ങനെ സംഭവിച്ചു എന്തിനെന്നവര്‍ വിശകലനം നടത്തി.
ഒടുവില്‍,
അമ്മപെങ്ങന്മാരോടുള്ള തിരിച്ചറിവ് നഷ്ടമായത്തിനും,നൂറ്റാണ്ടുകളായി കാത്ത്
വന്നിരുന്ന "ചാരിത്ര്യം" എന്ന മാണിക്യത്തെ കാറ്റില്‍ പറത്തിയതിനും ഒക്കെ ഉത്തരവാദി,അമിത വികാരം അല്ല,മറിച്ച് മനസ്സിന്‍റെ
വികലത മാത്രം ആണ് എന്നവര്‍ കണ്ടെത്തി.
പരസ്പരം ആലിംഗനബദ്ധരായി
അല്പ നേരം നിന്ന ശേഷം......,
"ലൈഗിംകത" എന്ന പരമ പൂജനീയാവസ്ഥയുടെ ദുരുപയോഗത്തില്‍ മനം
നൊന്തുകൊണ്ട്........,
മനസ്സിന്‍റെ വൈകൃതങ്ങള്‍ തുടര്‍ന്നും ഏറ്റുവാങ്ങുവാന്‍ മാത്രം വിധിക്കപ്പെട്ട തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തില്‍ ദു:ഖിച്ച് കൊണ്ട്.........,
വികാരത്തിന്‍റെ മൂടുപടത്തിനുള്ളിലെയ്ക്ക് തന്നെ അവര്‍ മടക്ക യാത്ര
തുടങ്ങി.
"മനസ്സ്" എന്ന വഴിതെറ്റിയ ജന്മിയുടെ, താളത്തിനോത്ത് തുള്ളികളിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമായി ഒരു മടക്കയാത്ര!!
*******************************************************
No comments:
Post a Comment